Ο όρος "Open Source" χρησιμοποιείται συνήθως για προγράμματα υπολογιστών και ηλεκτρονικών.
Το τι εννοούμε ακριβώς με τον όρο είναι το εξής: ο κώδικας, τα σχέδια και ότι άλλο υλικό χρησιμοποιήθηκε για να δημιουργηθεί ένα πρόγραμμα ή ένα μηχάνημα, είναι ανοικτά για χρήση από τον κάθε ένα από μας. Μπορεί να αλλοιωθεί οτιδήποτε ούτως ώστε να βελτιωθούν κάποια πράγματα που θεωρούνται από τον χρήστη ως παραλείψεις ή παραβλέψεις.
Ορισμένα παραδείγματα "Open Source" προγραμμάτων είναι τα εξής:
Το θέμα του Open Source όμως πάει ακόμα πιο βαθιά. Σήμερα σαν έψαχνα κάτι, βρήκα μια νέα μορφή της ιδέας του Open Source.
Open Cola: Ένα αναψυκτικό το οποίο δεν κρατά επτασφράγιστο μυστικό την γεύση και τα υλικά του. Αλλαγές και μεταποιήσεις είναι απολύτως ευπρόσδεκτες και για αυτό το λόγο όλες οι οδηγίες παρασκευής βρίσκονται στην σελίδα του Wikipedia εδώ.
Free Beer: Μπύρα σπιτίσιας κατασκευής που δημιουργήθηκε στην Δανία για πρώτη φορά και βρήκε απήχηση ανά το παγκόσμιο. Περισσότερα στοιχεία για την μπύρα μπορείτε να βρείτε στην ιστοσελίδα τους.
A week ago or so, my grandmothers house was violated. In a neighborhood that used to be friendly and quiet, it seems that things are changing rapidly. But let me start from the beginning.
The house that i grew up in is located in Kaimakli. The house was built from my great-great grandfather with lots of blood, sweat and tears. My grandmothers family was made up of 6 children; 3 boys and 3 girls, her father and mother, and also her grandparents. A total of 10 people were staying in that same house. Situations were different at that time. No electricity meant, no refrigerators, no television, no heated water. Everything was basic. A hole in the ground would serve as a refrigerator to store meats, that were seasoned in order to last, a wooden stove to heat up the water for all the bathing needs of the family.
This house went on to see the invasion of the Turks in 1974 and still bear the marks to tell its own story. Bullet holes can be found on the edge line joining the roof with the walls of the front of the house porch. That is were my great-great grandfather was sitting at the time of the event and thanks to his hearing loss he didn't get nervous and didn't get in the crossfire. The community of the neighborhood was very close. Everyone knew everyone and all of them had the best relations. However no back-stabbing was in sight, as one can see in today's Cypriot society.
When i was growing up in that neighborhood, i had many friends from the surrounding houses. All of us would ride with our bikes around the neighborhood, build custom ramps in empty lots and have genuine fun. We would visit each others home's and tinker with electronics devices that were out at that time. That would give us so much fun and the fact that we could share would make the fun part twice as good. I remember my grandmother talking with her friends from the neighborhood while they were doing the chores around the yard. Our front door was always open, the windows too. People would sit out and enjoy the company of each other and the good weather of this island.
In today's society things are completely different. People in the neighborhood have changed. Others moved, others have died, others are still there but have a certain age. Just like my grandmother. She's 84 years old and still does a lot of things. Due to circumstances my grandmother spends a lot of time in my mother's house. Her house was used only for sleeping at night. During the past year we had the suspicion that her house was being watched. We tried to make my grandmother move to an apartment, somewhere safer. But lets face it. Persuading an old man or woman to let the place that he/she woke up and slept for her whole life is no task for the faint of heart. So we failed.
Last week i saw just how much my grandmother was scared. The act of breaking into her house wasn't an issue as the burglars didn't manage to find anything in the house...and let me tell you, they tried hard to find something. The problem that occurred after was the safety of my grandmother in that house. What if she was in at the time of the event? How would the burglars react? How would my grandmother react? So many what-if statements appeared in my head that night. Today my grandmother is staying with my mother for a few days until we move her things to an apartment we found for her. She saw the place and approved it, so all of us are very happy.
None of the neighbors saw anything or heard anything from the event of the break-in. Most of them were locked up in their own house and others were at their workplace. If this could happen at past times i'm sure 1000% that all of the neighbors would have run to her aid and chase the burglars away.
Things have changed and are changing constantly. Its up to us to keep our humanity and treat each other with respect and decency. We all live under the same sun and sky. We all seek for the same things give or less. Security, happiness and love from the ones around us.
Πρώτα, πρώτα απολογούμαι για την καθυστέρηση μου. Ποτέ δεν είπα ότι είμαι τυπικός... :p Το λοιπόν χωρίς άλλες καθυστερήσεις προχωρώ στο κύριο θέμα.... Ως κύπριοι, έχουμε στον χαρακτήρα μας το εξής χαρακτηριστικό. Όλοι νομίζουμε πως είμαστε ξεχωριστοί. Ότι αποτελούμε την εξαίρεση του κανόνα στην υπόθεση "Ττοππουζοκυπραίος"
Η καλεσμένη μου σήμερα θεωρεί ότι τηρεί τα κριτήρια αυτά και αποτελεί την πραγματική εξαίρεση στον κανόνα και δεν είναι καθόλου τυπική Κύπρια. Χωρίς περαιτέρω καθυστέρηση σας παρουσιάζω την Cypriopoula. Αν και είναι νέα στο κόσμου του blogging είχα την ευκαιρία να διαμορφώσω μια άποψη για τον χαρακτήρα της μέσα από τις δικές της μαρτυρίες.
1η Ερώτηση:
Στην παιδική σου ηλικία, αναφέρεις πως μια δασκάλα σε μείωνε πολύ. Μήπως φταίει το γεγονός ότι είσουν και ακόμη είσαι τσακωμένη με τους τόνους ή ότι κατ ακρίβειαν κάνεις διακρίσεις ποιες λέξεις θα τονίσεις??
Ουπς! Ναι εν βαλλω τονους ΠΟΤΤΕ! Σε οτι γραφω παω μετα τζιαι βαλλω τους. Εν εμαθα να βαλλω τονους. Μονο σε καποιες λεξεις μπορει να βαλω πχ άλλα με αλλά. Μπορει να φταιει η συγκεκριμενη δασκαλα που εν μας εμαθε, Εν ξερω. Στις εκθεσεις που εγραφαμε στο σχολειο αναγκαζουμουν να φαω 5 λεπτα στο τελος για να τονιζω τις λεξεις μου. Ευτυχως μετα στο πανεπιστημιο εν ηταν τετοιος ο κλαδος μου ετσι ωστε να εχουν εννοια τους τονους. Εγλιτωσα την. Τωρα στη δουλεια αναγκαζουμαι παλε να τονισω τα διαφορα εμαιλ αλλά ευτυχως που υπαρχει το "spelling"!
***Και στο ίντερνετ υπάρχει το "spelling"...μεταξύ μας πατάς δεξί κλίκ πανω στην λέξη που θες να διορθώσεις και όλα τελειώνουν..άσε που και όταν γράφεις το πόστ έχει ένα κουμπάκι πάνω δεξιά με ένα tick και το ABC που είναι spell checher για όλο το κείμενο..."μεταξύ μας"....
Συμπληρωματική Ερώτηση:
Μήπως αυτή η δασκάλα τελικά σε βοήθησε και σου διαμόρφωσε το χαρακτήρα σου έτσι ώστε να είσαι πιο απαιτητική και πιο μαχητική για ορισμένα πράγματα?
Νομιζω πως οϊ γιατι απαιτητικη τζιαι μαχητικη ημουν παντα λογω άλλων καταστασεων. Απλα "τουτη" εκαμε με να αμφιβαλλω πολλα για τον εαυτο μου τζιαι για τα πραματα που εκαμνα. Επεριορισε με.
2η Ερώτηση:
Αναφέρεσαι συχνά στην σχέση σου με την πεθερά σου, σε προσωπικές στιγμές με τον "άπη" σου, όπως τον αποκαλείς. Πουά βρακιά, μουσική αμφιβόλου ύφους (δεν αναφέρομαι στον Κότσιρα απλά και μόνο για να μην δεχτώ πετροβολισμό από τον γυναικείο πλυθησμό που προφανώς ηδονίζεται στην εικόνα του.), δουλεύεις στο δημόσιο fore(v)a, παράπονα και τσακωμοί για ηλίθια πράγματα με την πεθερά σου...Μήπως τελικά είσαι ο ορισμός της κλασσικής Κύπριας?
Πρωτο, τα πουά βρακια εν πολλα προχωρημενα για μια κλασσικη κυπραια. Η κλασσικη κυπραια φορει παντα στριγκακι dear! Οσο για τα υπολοιπα, απο που νομιζεις οτι πηγαζει ο τιτλος του μπλοκ μου? Ναι εκαμα τα παντα ως τωρα ως κλασσικη κυπριοπουλλα. Εν ηταν ομως καθαρα δικη μου επιλογη. Εν ειχα άλλη επιλογη εκτος που να καμω τουτα τα πραματα! Να σπουδασω στο εξωτερικο δεν εμπορουσα. Εσπουδασα Κυπρο, που μπορει να ακουετε καπως περιοριστικο, αλλά εμεις επερασαμε τελεια! Εδουλευκα ταυτοχρονα με τις σπουδες μου, αρα μετα οι επιλογες μου ηταν αρκετα περιορισμενες. Η θεση στο δημοσιο τελευταια επροεκυψε. Δεν ειναι οτι ηταν ονειρο ζωης να ζησω την ζωη μου οπως την ζω τωρα. Αλλά τζιαι ετσι οπως ηρταν τα πραματα εγω ειμαι ευτυχισμενη. Ειμαι μια κλασσικη Κυπριοπουλλα, οχι απο επιλογη, αλλά λογω περιορισμου των υπολοιπων επιλογων μου. Τζιαι ειμαι happy. Οσο για την Τρομπα, εγω εν θελω να ασχολουμαι καθολου μαζι της, και ουτε θα ξανασχοληθω.
***Κάτι σαν τούτα τα βρακιά?
Συμπληρωματική Ερώτηση:
Αν και δεν ξέρω την ηλικία σου, πιστεύεις πως αυτή την στιγμή έχεις ζήσει τα πάντα στην ζωή σου και το μόνο που απομένει για να ολοκληρωθείς είναι ο γάμος και το μωρό? Μήπως και αυτό είναι μια ένδειξη της Κλασσικής Κύπριας που ζει μέσα σου.
Σε καμια περιπτωση εν πιστευκω οτι εζησα τα παντα. Αλλά τι? Να τα παρετησω ουλλα τζιαι να παω να γινω ιδιοκτητρια beach bar στην Καραιβικη (ενα εκ των ονειρων μου)? Εν εχω τα balls να το καμω. Απλα παω with the flow. ***Για το ότι είπες απλά ότι, you just go with the flow έχω σου αφιερωμένο....και προτείνω το μπαράκι να το ανοίξεις και να το ονομάσεις έτσι....
3η Ερώτηση:
Αν ναυαγούσες σε ένα νησί που ήταν στη μέση του πουθενά, το κύριο του στοιχείο θα ήταν άμμος και δυνατοί άνεμοι, πως θα άντεχες αφού δε θα μπορούσες να καθαρίσεις?
Ηταν να πελλανω!!!! Για να φανταστεις στη θαλασσα παιρνω μαζι μου μωρομαντηλα τζιαι extra πετσετα μονο τζιαι μονο για να φευκω τους αμμους που πανω μου!Εσχηματισα την εικονα στο μυαλο μου. Τι ηταν να καμω? Πως θα επεφτα να τζιμηθω μεσα στους αμμους? Να φαω? Να... Εκουραστηκα... 4η Ερώτηση: Τι απέγινε τελικά η γειτόνισσα με τις έντονες φωνητικές εικανότητες? Συνεχίζει τις επιδόσεις τις? Σκέφτεσαι ότι ίσως και εσύ σε μερικές παρόμοιες συζητήσεις, να είσαι το κυρίαρχο θέμα?
Εν την εξανακουσαμε που τοτε! Ελπιζω οταν θα ανοιξουμε παραθυρκα να εχουμε την χαρα να την ξανακουσουμε. Ναι εγω αντρεπουμαι να αντικρισω τον γειτο που μεινισκει διπλα μας. Να δουμε τι ακουσε ο κακομαζαλος! ***Που θα την ξανακούσετε πρέπει να την ηχογραφήσετε...τέτοια ταλέντα δεν πρέπει να πηγαίνουν χαμένα :p
5η Ερώτηση:
Ποιος είναι ο ιδανικός τρόπος για να γιορτάσεις την μέρα του γάμου σου και με ποια άτομα?
Επειδη εν ειμαι των υπερπαραγωγων τζιαι των πολλων πολλων, θελω απλα πραματα, συσταρισμενα, ηρεμα. Με λιγους τζιαι καλους φιλους τζιαι συγγενεις. Αλλά...δεν το βλεπω να γινεται.
Συμπληρωματική Ερώτηση:
Αν μπορούσες να μην καλέσεις την πεθερά σου θα το έκανες??
Hell yeah!
*** Άτε πάρε μια και στην υγειά σου!!! Χάρηκα για την γνωριμία...και την συνέντευξη... :p
Και όμως είμαι ακόμα εδώ....αρκετά πράγματα έχουν αλλάξει κατά την διάρκεια του τελευταίου μήνα, που δεν έδωσα σημεία ζωής. Άλλα όμως πάλι, έχουν παραμείνει ίδια. Ένα είναι σίγουρο στην ζωή μας, και αυτό είναι η αλλαγή. Μπορεί να μην μας αρέσει, να την αντιμαχόμαστε με νύχια και με δόντια, αλλά είναι αναπόφευκτη. Όσο πιο γρήγορα προσαρμοζόμαστε στις νέες συνθήκες τόσο πιο καλά μπορούμε να αντεπεξέλθουμε στις όποιες καταστάσεις βρεθούμε.
Υπάρχει και ένα τραγουδάκι που το τραγουδά μια κοπελίτσα για την αλλαγή...
Και μην μου πείτε πως αυτή η κοπελιά δεν σας αρέσει...ούτε φωνάζει, ούτε τσιρίζει αλλά κυρίως είναι χαρούμενη...
Πίσω στα δικά μου; η δουλειά συνεχίζει ακάθεκτη με τις γνωστές τις μαλακίες - τις οποίες απλά δεν λαμβάνω υπόψη. Κάνω την δουλειά μου χωρίς να δίνω δικαίωμα σε κανένα να με αμφισβητήσει. Όπου βλέπω πως κάτι μπορεί να γίνει για να βελτιωθεί η κατάσταση το κάνω χωρίς δεύτερη σκέψη. Αυτό με βοηθά και ψυχολογικά μιας και βοηθώ κάπως την καθημερινότητα κάποιων συνανθρώπων μου.
Τα μαθήματα τα οποία παρακολουθώ οδεύουν σιγά σιγά προς το τέλος τους. Οι μέρες μου θα είναι πάλι ελεύθερες και δεν θα σκέφτομαι πως πρέπει να φύγω από την δουλειά και να πάω κατευθείαν στο μάθημα. Έχω περάσει και την πρώτη εξέταση, μετά από κάποιο δράμα που σχετίζεται με το εξεταστικό κέντρο. Μου έχουν μείνει 2 και δεν ξέρω τι θα ακολουθήσει μετά.
Χρειάζομαι κάποιες διακοπές αλλά πρέπει να περιμένω κανένα δίμηνο μέχρι να τις δω..."So lets suck it up and keep calm and keep up with the bullshit."
Υπάρχουν και άλλα νέα αλλά δεν είναι του παρόντος...σε ένα άλλο πόστ :p
